Regentranen

De wolken huilen regentranen,
vormen kanalen van verdriet.
Zullen het moeras bepalen
van het leed dat niemand ziet.

In de grond wordt opgevangen
wat de wolken zorgen baart.
In gordijnen van verlangen
tot de lucht is opgeklaard.

Noem het watervallen waar het zonlicht
weergezien wordt in de regenboog.
Uitgesproken in het weerlicht
in de stralen van omhoog.

De hemel huilt voor hen die vielen,
mijn gezicht wordt zachtjes natgemaakt.
Ik kan alleen eerbiedig knielen
als ik door dat licht word aangeraakt.