soms . . .
gaat in tranen
de dag voorbij
soms . . .
schreeuwt
de stilte van het huis
luidkeels
dat je nu echt alleen bent
nu zelfs de aardse tent
van wie je liefhad
het huis
is uitgedragen
alleen de Vader kent
de diepte van de wond
en keer op keer
giet Hij zichzelf
uit in je hart
als zalfolie tegen de pijn
weet jij
je liefdevol gedragen
dicht aan Gods hart
ondanks de tranen
en de stilte
is er de dankbaarheid
voor alle dagen
alle dingen
die je samen kreeg
en deed
soms . . .
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3842
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.