Heer, hoe vergankelijk is het leven
de dood, zij wenkt ons ieder uur.
De tijd door U, aan ons gegeven
is hier soms maar van korte duur.

We zijn slechts gras, uit U ontsproten
gewas, dat eens ten onder gaat.
De tijdsduur heeft U reeds besloten
de één gaat vroeg, de ander laat.

Heer, hoe vergankelijk is het leven
de tijd, zij leert ons telkens weer:
De één bloeit lang, de ander even
want zoveel zielen zijn niet meer.

Maar Heer, wat mogen wij ons sterken
als wij in U ten onder gaan,
Hoe wonderbaarlijk zijn Uw werken
wanneer wij bloeiend voor U staan,

om daar bij U, Uw rijk te erven
bevrijd van kommernis en strijd.
Want dood in U Heer is geen sterven
't is leven tot in eeuwigheid!

Zie, U heeft mijn dagen een handbreed gesteld
en mijn leeftijd is als niets voor U... Psalm 39:6