Mijn uitzicht was verdwenen
't was donker om mij heen
waar kon ik nog heengaan
toen 't 'noodlot' mij verscheen?
'k Was blind en rouwde innig
om wat ik had gedaan.
Kon ik ooit zonder schaamte
voor mijn Verlosser staan?

               ---

Maar... Hoop in mij was sterker.
Mijn leven uitzichtloos?
Nee! God, die door Zijn liefde
mij als Zijn kind verkoos,
schonk uitzicht in mijn leven,
'k was vrij en ging aan Boord!
Nu rust ik aan Zijn voeten,
mijn vruchten bloeien voort

tot aan de jongste dag...
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment