In Daniël 5 werd losbandig gedronken.
Vooral wijn werd hier geschonken,
goden geroemd van goud, zilver, steen
tot er een hand op de wand verscheen.
Een mensenhand, wiens vingers schreven.
De koning, bang, begon te beven.
“Als iemand hier dit schrift kan lezen
moet die mij hiervan uitleg geven”
beval hij waarzeggers en wijzen
maar geen van hen kon zich bewijzen.
De koningin trad de feestzaal binnen
zij bracht de koning weer bij zinnen,
Daniël kon toch dromen verklaren,
dat hadden ze menigmaal ervaren.
Spottend door de koning ontboden
werden geschenken hem aangeboden
als hij het schrift verklaren kon.
Daniël weigerde die en begon.
Hij wees de koning op zijn gedrag,
ook op zijn vader en diens gezag
en erkenning van Góds macht.
Geheel geholpen door Gods kracht
legde hij de aanwezigen uit
wat het schrift op de wand had beduid.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.