Jefta’s dochter

er was weer eens oorlog rond Israël;
ditmaal waren het de Ammonieten
die hen verdrukten, en op nieuw bevel
het oost-jordaans gebied liggen lieten,
om dan over de Jordaan heen te gaan
en daar verder oorlog te gaan voeren,
om de inwoners aldaar te verslaan
en verder op roof en buit te loeren

de oudsten van het land kwamen bijeen,
en daarna gingen zij naar het land Tob
waar de krijgsheld Jefta woonde, voorheen
was dat in Mispa; zij vroegen: breek op
van hier, wil legeraanvoerder wezen
wil ons bevrijden van de Ammoniet;
Jefta vroeg: is dit uw wens in dezen
dat u mij als uw hoofd over u ziet?

toen ging hij mee terug naar Gilead,
en hij ging daarbij in Mispa wonen;
vóór hij ten strijde toog, was ’t dat hij bad:
wil aan Israël Uw gunst betonen,
U hebt mij tot aanvoerder verkoren,
laat ons dan winnen, breng ons ook weer thuis:
dan zal U, mijn Heere, toebehoren
wat ‘t eerste naar mij toekomt uit mijn huis

het mocht zo gaan, Ammon verloor de slag,
Jefta keerde terug naar Gilead
en kwam in Mispa, en juist op die dag
kwam zijn dochter, ‘t enig kind dat hij had,
hem tegemoet, met dans en tamboerijn:
toen kwam naar voren wat hij had beloofd,
en Jefta wist dat het ook zo mocht zijn:
dertig sikkels geven was geoorloofd

zijn dochter zei: vader, wat beloofd is
door u aan onze God, maak dat toch waar,
Hij gaf aan Israël behoudenis:
geef mij nu wat uitstel, twee maanden maar
dan kan ik mij geheel voorbereiden,
om daarna de dagen van mijn leven
met gebed aan onze God te wijden,
mijn liefde en dank aan Hem te geven

en zo is zij het leven door gegaan,
zij is daarvoor ongehuwd gebleven;
bidden en danken, dat heeft zij gedaan
zij heeft de Heer alle eer gegeven;
meisjes bezochten haar vier keer per jaar;
God heeft Jefta’s dochter ingeschreven
-de Heere maakt al Zijn beloften waar-
in Zijn boek voor het eeuwige leven

bij Richteren 11; en Leviticus 27 : 4