Noach

De laatste mens die Adam had gekend
moest eerst zijn overleden, zat van dagen,
voor God de sluizen van het firmament
ontsloot om wat niet goed was weg te vagen.

Pas na tien maanden viel de aarde droog
en liet zich nogmaals scheiden van het water.
Hoog aan de hemel stond de regenboog
als een belofte van 'nooit weer' voor later.

Toen Noach zich daarop met zijn gezin
ontscheept had, en vervolgens alle dieren,
vond hij het passend bij dit nieuw begin
om, net als Adam ooit, te gaan tuinieren:

daar, op de zuidflank van de Ararat,
wuift veelbelovend reeds het druiveblad.