de dagen dragen alleen nog nachten
en ik zie geen ommekeer...
gebed kan het verdriet verzachten
al zit ik het liefst in stil geween

nog bind ik mij aan herinneringen
die moeizaam zwerven door mijn hart
van mooie dagen die te vlug vergingen
en nu lange uren vullen vol van smart

de pijn die niet wil verzwinden
schrijf ik in droeve verzen neer
de doornen die mijn ziel doorprikken
zijn de witte bloesems van weleer

ik dacht dat liefde nooit kon sterven
en toch voel ik barsten in mijn hart
maar ik roep de Heer om ontfermen
schenk Uw licht en leid me aan Uw hand.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment