Waarom moest mijn mamma sterven,
Vroeg zijn kind, van nog net geen tien,
Pappa, ik wilde die ringetjes niet erven,
Maar ‘k wil zo graag mijn mamma zien.
Lief kind, mamma die is toch begraven,
Je hebt zelf nog een tekening gemaakt,
Die mamma op haar hart moest dragen,
Maar pappa was tot tranen toe geraakt.
Je weet toch dat mamma bij de Heer is,
Sprak vader en hij voelde weer de pijn,
Waarom ging het die ene dag toch mis,
Waarom mocht zij niet meer bij hen zijn.
Het is vandaag alweer een jaar geleden,
Dat zij mamma hebben weggebracht,
En elke dag hebben zij tot God gebeden,
Heer, geef ons ook deze dag weer kracht.
Kom op zegt pappa, dan we gaan slapen,
Hij had haar gesloten oogjes wel gezien,
Dan vraag ik, of God over ons wil waken.
Dit is mijn kind en morgen wordt ze tien.
