Als mijn ogen gevuld met tranen
en mijn lippen verzegeld zijn
ik mijzelf even kwijt ben
getroffen door verdriet en pijn.
Dan ga ik even door mijn knieën
vouw ik mijn handen snel ineen
want in gebed vind ik mijn Here
Hij laat mij immers nooit alleen.
Zal ik weer nieuwe moed hervinden
pak ik mijzelf eerst tezaam
veeg dan de tranen van mijn wangen
en ga er opnieuw weer tegenaan.
De dagen zullen nu gaan lengen
mijn hart dat zingt, ik ben weer blij
U Heer hebt aan mij doen blijken
dat U er altijd bent voor mij.
In lichte maar ook duistere dagen
liet U mijn Heer mij nooit alleen
het was Uw licht dat voor mij uitging
Uw stralend licht dat voor mij scheen!
Morgenstond
- Details
- Geschreven door: Boersma-de Ruiter, Grietje
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2344
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.