Soms komt het zomaar naar boven.
Verdriet omringt je dan.
En je weet: het gaat nooit over,
die pijn, die diepe pijn.
Dwars door een glimlach,
dwars door het leven,
draag je het.

Soms komt het opeens naar boven,
die pijn, die diepe pijn.
Je hart schreeuwt van verdriet.
Ach, een ander ziet het niet. 
Met al m'n vragen, heel m'n toekomst,
zijn en blijven voor mij een feit.

Here Jezus,
U, Die me kent,
U, Die me doorgrondt,
al ga ik van zuid naar noord,
van oost naar west,
U kent heel mijn zitten en mijn staan, 
al mijn wegen zijn U vertrouwd.

Dank U voor Uw lijden.
Dank U, dat U de pijn, mijn pijn wilt overnemen. 
Maak me een kind van U.
Leg Uw hand op me,
en toets me, en ken mijn gedachten. 
Neem mijn leven, laat het, Heer,
toegewijd zijn aan Uw eer.

Dank U, Heer Jezus, dat U me kent.

Naar Psalm 139

Cees van Wijgerden

Ingezonden 28 april 2005
Gewoon.... een tiener! gedichtensite door Cees van Wijgerden. Klik hier

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment