Tranen om Jezus' lijden

Lieve Jezus, omdat U van kribbe tot kruis Uw hart,
bloed, zweet, tranen, zelfs Uw laatste adem gaf
en ik huil om Uw verdriet, is dat zo bijzonder?

U zag tranen van berouw,
ook van mededogen en rouw,
bij elke smartelijk huilende vrouw
die U herstelde, troostte bij Uw graf.

U deed veel meer, Vriend van mensen,
dan wie ook ons zelfs maar konden wensen,
Uw sterven was en is Uw allergrootste wonder.

Verhalen over Uw laatste dagen kan ik niet aan,
maar toch kan noch wil ik eraan voorbij gaan.
Mijn tranen om Uw niet te bevatten lijden,
vallen nu eenmaal niet te vermijden.

Omdat Uw lijden me elke keer weer eerder
in en in verdrietig dan tot blije dank stemt
voor wat U, Jezus, ook voor mij deed,
vloeien mijn zilte tranen ongeremd.

Uw grenzeloze liefde is een wonder.
Troostend geeft U geloven mogen
dat U al mijn tranen zal drogen.
Mijn tranen van dankbaarheid,
ontroering, zijn niet bijzonder.

4.11.2009, bewerking d.d. 23.08.2020
 {jcomments on}