een lijn van punten één voor één geen twee
daarin trok iemand buiten tijd en plaats
mijn levensloop en zelfs een scheve schaats
kan ik niet rijden, klokvast loopt hij mee

de grens van gisteren en morgen, mee
de muur van toen en straks die tegendraads
gedrag onmoog'lijk maakt, ik huppel aards-
gebonden tijdgebonden langs die schee

maar als ik weldoordacht de knop omdraai
ontdek ik ergens boven dag en nacht
het hier en nu voorbij, een blauwe baai

en dààr toeft hij vol ruach en vol kracht
zo tijdloos eindloos ver van guur lawaai
degene die de uren heeft bedacht.


Lieve Steenberghs


28 maart 2006