zoals
een postbode
de brieven
toestopt
langsheen
het hazenpad opzij

zo vliegen
onze dagen
nog sneller
voorbij

die duizenden
ochtendstonden
na  de geborduurde
nachtelijke gronden
in verstouwde
vreugde en pijn

wellicht is dat
onze hemelse
akker
door een
mistgordijn