Het oude jaar laat zijn laatste adem los,
druppels regen glijden als trage tranen langs de ramen.
Zegen en verdriet lopen hand in hand.
De dag kent geen stilstand.
De aarde rust niet,
zij is in opstand door het dreunen van geweld
en de schaduw van granaten en bommen,
alleen kinderen zijn onschuldig!
Vrede begint klein, zoals een zaadje dat de aarde raakt,
en de takken van een boom die naar het Licht toe groeien.
Vrede ontstaat waar ruimte wordt gemaakt voor respect,
waardoor onze innerlijke vruchten kunnen rijpen.
Laten we elkaar vasthouden en ons openstellen voor een wereld
waar onze voeten nieuwe wegen mogen vinden,
om door te gaan in het goede,
in geduld, hoop en zachtmoedigheid,
onszelf niet hoger achtend dan de ander
en een diep verlangen naar vrede.
(oud en nieuw 2024 / 2025)
Het oude jaar laat zijn laatste adem los
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Tijd
- Hits: 225
-