We beginnen met terugkijken
Vaak weten we echt niet hoe
Proberen het slechte te ontwijken
Want we vergeten die momenten
Waar we niet meer aan willen denken
Maar pakken alleen die krenten
En meer kunnen we nu niet bedenken.
We zijn vergeten dat we één zijn
Als we een eenheid samen vormen
Dat we niets nodig hebben is fijn
Maar het leven zit vol met stormen
Die ons leven grondig opschonen
ons laat beseffen dat rijkdom iets
Is waar een mens van blijft dromen
Maar de laatste dag is er echt niets.
We zijn vergeten dat er maar één God
Is, maar leven of er meerdere zijn
Anderen moeten leven naar ons gebod
Daarom zullen wij het eens haarfijn
Uitleggen dat onze stijl van leven
Beter is dan al die andere stijlen
Alleen wij kunnen iets beters geven
Als wij dat van hun gaan droog dweilen.
We vergeten dat die ander een mens
Is met eigen idealen, een eigen cultuur
Een persoon met eigenlijk maar één wens
Gewoon leven zonder bitter en zuur
Over straat kunnen lopen en praten
Met mensen die ons dierbaar zijn
En geen mens hoeven na te blaten
Zij willen net als ons met God een lijn.
Voor iedereen begint een nieuw jaar
Een jaar met goede en slechte dagen
We moeten samenleven met elkaar
Laat daarom die grenzen vervagen
En leef voluit met elkaar als buren
Dan voel je dat het leven zin heeft
Laat iedereen zijn eigen leven sturen
God zorgt er voor dat je dag is gezeefd.
