de maan schuchter haar gelaat vertoont
als woorden als vallende sterren ontvonken
leggen ze mij hun geheimen en wensen bloot.
Zalig is voor mij zo'n avond
wanneer ik kan aan 't dichten gaan
wanneer de rust de scherpe kanten schavend
van een dag die zorgwekkend voor mij kwam staan.
Als ik in gedachten ben verzonken
met een stilte die heilig om me heen
als van Hogerhand mij wordt geschonken
een gesprek tussen ons tweeën.
dan weet ik dat er engelen gaan komen
tot aan de peluw van mijn bed
dat ik die nacht heerlijk zal dromen
en ons gesprek morgen wordt voortgezet.
Naast mijn engelen zal ik dan ontwaken
die mij wakker schudden uit mijn fantasie
zij zullen mij op hun gouden vleugels dragen
tot ik mijn avondrood met vreugde wederzie.
