Wat een gemene streek!

Danny liep laatst op het plein
en ja… ik zal heel eerlijk zijn
ik liet hem flippen met mijn voet
hij struikelde en viel pardoes.

Hij huilde en hij schreeuwde luid
dus stak ik vlug mijn handen uit
onnozel trok ik hem omhoog
mijn naam was haas… ik zei heel droog:

Heb je je soms pijn gedaan
en bood hem vlug een zakdoek aan
ik sloeg mijn armen om hem heen
zijn tranen droogde hij meteen.

Het was een zeer gemene streek
toen hoorde ik de hele week
een stem die tot mij zei
jij hoort toch ook bij Mij?

Ik zie jou als een Koningskind
en daarom zeg Ik wat Ik vind
jij hebt een ander hard geraakt
Ik wil dat jij vergeving vraagt.

Vergeving vragen vond ik raar
maar wat God sprak was werkelijk waar
ik had toch iets verkeerds gedaan
en ben toen vlug op pad gegaan.

Ik heb aan Danny schuld bekend
ben als een haas weer weggerend
maar even later ging de bel
ik dacht, oef… dat lijkt Danny wel.

En inderdaad daar voor de deur
stond Danny met een rode kleur
hij vroeg of ik zijn vriend wou zijn
wat voelde ik mij vreselijk klein.