Aarzelend
ga je hier zitten
straks valt de beslissing
over een lach of een traan.
Gespannen
wacht je op je naam
liever hoor je maar niets
je durft niet naar binnen gaan.
Krampachtig
omklem je ‘niet weten’
van binnen schreeuwt je hart:
mijn Here, blijf naast mij staan.
