En ik lach...

Jezus,

Ziek zijn...
het lijkt wel een weg
naar nergens.
Het leven lijkt wel
verleden tijd.

Opstandig worden,
wanhopig zijn...
Ook moed lijkt soms wel
een illusie.
Toch wil ik nog
nieuwe kansen!

Jezus, Jij bent het antwoord
op mijn vertwijfeling.
Jij omarmt mij met liefde.

De wereld is ver weg...
De muren van mijn kamer
zijn zo dichtbij.

En dan gluurt een ekster
aan het raam
elegant, zwart wit
en snel weer weg.
En ik lach!

En de duifjes houden nog
een late jacht op
een passende partner.
Grappig, zo laat 
op het jaar.
En ik lach!