Een avond, een leeg huis...
Ik ben alleen...
De badkamerspiegel verstomt.
Ik staar naar mezelf...
Verbijsterd....

Later worden mijn
bevroren vermoedens
bevestigd.

Een week later...
borst en tumor werden
uit mijn lijf "gerukt".

Versteend, verdwaasd,
vertwijfeld wilde ik 
dit nieuwe leed niet vatten.
Alles stond stil...
AL mijn zekerheden
losten de broze vezels
van mijn bestaan.

Jezus, Jij verstaat mijn taal!
Luister naar wat ik 
Je niet vertellen kan.
Angst, boosheid, wanhoop,...
Dit leed had ik niet verwacht!

Geef me weer een beetje rust,
een beetje vrede.
Help me opdat mijn bange wezen
vechten kan tegen deze
" onzichtbare" kwaal.


* een kankerpatiënte
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment