De dag van vandaag, 82 jaar
Mam woont in het verpleeghuis,
Soms… lijkt ze wat vergeten
Zo vraag ik mij af,
Wat is het vandaag voor haar?
Is het nu vandaag?
Of was dat gisteren?
Voor haar bestaat vandaag niet
Want vandaag was vorig jaar.
De dag van vandaag, is zo ver weg,
Zo’n jaar of twintig,
Ze drinkt haar koffie, luistert naar de krant.
Vertelt gezellig over vroeger.
Vergeet mij, in haar verhaal.
Mam, besef je dan niet, dat je wat vergeet?
Je bent 82, en ik ben je dochter!
Mam, ken je me echt niet meer?
Ze huilt, Stil maar mam, het is al goed.
Is vandaag dan al zo lang geleden?
hoe oud zou ze zijn?
Ze spreekt me aan als haar moeder,
En vraagt naar haar lieve kleine meid,
Hallo mam, ik ben het, ik sta voor u!
Voor haar ben ik nu nog een jaar of 5
ze is mijn moeder, maar ik raak haar kwijt.
Kleintjes komt ze naar me toe,
Mag ik met je mee naar huis?
Ze holt terug in haar geheugen,
Al 60 jaar terug? of meer?
Ze zorgt voor een zachte babypop,
De kleine pop, dat ben ik,ik moet naar bed,
Ze zingt nog zachtjes ‘ik ga slapen ik ben moe”
Ze houdt van haar Vader, en haar kleintje,
Ze houdt van mij, en ik van haar.
Mam, leef maar in jouw wereldje, en geniet,
Als het je tijd is haalt God je Thuis.
Lineke Huisman
22 mei 2006