Je denkt, nou, daar zit je dan
in een lijf dat je niet meer kent
wat speelt zich daarbinnen af
heb je nog tijd of zijn je dagen geteld

hoe ga je die moeizame weg
denk je in jaren of dag voor dag
en als je hem hebt afgelegd
is er dan nog kwaliteit die wacht

zoveel onzekerheid en vragen
je hoofd zit vol en je bent moe
zoveel goedbedoelde raden
maar 't zeurt: wat, waar en hoe

je wilt een hart om in te schuilen
iemand die zegt: ik hou van jou
een schouder om op uit te huilen
de wereld lijkt somber, kil en koud

als je dan ligt in 't donker in je bed
en je de rust niet vindt tot slapen
stort je hart dan maar eens uit bij Hem
schaam je niet voor tranen, Hij is je Vader