Op wolken weggedragen

Op lichte wolken weggedragen,
wij nog starend naar de lege lucht,
vol van vrees, met duizend vragen,
een eennzaam hart dat droevig zucht.

Als leerlingen alleen gebleven
in een verwarrende verlatenheid,
met woorden vol van troost gegeven,
en toch een hart dat om Hem schreit.

MaarJezus laat ons niet als wezen
want Zijn beloften bliijven staan.
Al is Hij nu als Heer verrezen,
de boden zeggen al Zijn weerkomst aan:

'Wat is het dat je naar de hemel staart?
De wolken zullen weer Hem dragen
als Jezus wederkeert op aard'
zie naar Hem uit in al je levensdagen.