Er worden vele, vele noden
in bange zorg aan God verteld
en boven bijna alle vragen
is er een groot "waarom" vermeld.
Waarom kon U het niet voorkomen,
het afscheid van mijn kind, mijn man,
dat plots mijn vrouw werd weggenomen,
zodat ik haast niet verder kan?

Mijn God, hoe moet ik dit omvatten,
waarom het gaat zoals het gaat,
dat U mij met dat ene woordje
alleen en hulp’loos achterlaat?
En zou ik het "daarom" vernemen,
misschien begreep mijn hart U niet,
omdat het zoveel aardse zaken
in een betrekk'lijk daglicht ziet.

Mijn kind, "waarom" is als een bloemknop,
die sluimert tot de lente daagt
en dan, gerijpt in hemeltuinen,
met zich het juiste antwoord draagt.
Nu nog verborgen, ingekapseld,
ontspruit het antwoord eens gewis,
als na de aardse vormingsdagen
de ziel volgroeid en kleurrijk is!
 


U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment