hoog en geel bloeit de dille langs het groene varenblad.
Op het tuinpad waar ik doorheen alchemilla's en hosta's wandel
naar de vijver, waar roze nenupharen drijven als stille avondwacht.
Schaduw en rust vind ik bij de treurwilg en zijn verweerde bank
in late uren die nog warm dragen van een snikhete dag
tot ik vanuit de verte opgeschrikt door een ondefinieerbare klank
zijn me duidelijker bij vrienden en buren, hun gebabbel en gelach.
Bij schemering wordt op het terras een drank koel geschonken
tussen kleurige oleanders die door late bijtjes worden bezocht.
En terwijl de avondzon aan de einder lang lijkt verdronken
gluurt achter de hoge bomen, de maan in goddelijke aantocht!
