in fijnzinnigheid ons mensen ook bedaren;
het is dat wij wel behoren te leren,
niet elkanders tegenstrever te zijn.
Ieder mens heeft toch zijn eigen domein?
En zullen wij er naar streven,
en niettemin beleven,
om kale gronden te bebossen
en onszelf daarbij verlossen
van de eigenwaan.
Dat is waar wij op staan.
Dan is iedereen weer prachtig
en om elkaar weer al zo machtig;
met wederdienst die wij elkaar dan schenken
om het goede zoveel door te denken.
Kans van vriendschap in het verschiet,
ook al begrijpen wij onszelf nog niet.
Leer de taal om de Schepping te begrijpen,
veel om veel om in ons innerlijk te rijpen,
en niets te vrezen voor de morgen,
want God Onze Ouder kent onze zorgen;
dan hoegenaamd weer blij te zijn
en Gods vreugde te ervaren.
Zijn ware liefde is om te schijnen
en vergeet daarbij niet de vloeiende lijnen,
die ons goedgunstig ter harte gaan,
om Gods goedheid en schoonheid te benaderen;
want door Zijn universele oorspronkelijke energie
is het universum ontstaan.
Zullen wij in ons menszijn Hem dan evenaren?
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.