Gebonden in een bosje
stonden we in de grond.
Wie zou ons laten groeien?
Een hand omvatte ons.
Nu zien we uit de hoogte
op wie opnieuw ons pootte.
Hij gaf ons water,
snoeide in het loof,
vertelde ons al knippend
over geloof en hoop.
Hij geeft ons de ruimte
en wij beschutten hem.
Hij vormt de groei,
wij horen zijn hervorming
door wat hij met ons deelt
totdat het blad vergeelt.
Wij fluisteren zijn hagepreek,
zie hoe de Schepper heelt.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.