Tijdloos ven

De geuren van mos
en pittige kruiden
bedwelmen het moeras.

Wuivende grassen
spiegelen zich
in het groene water.

Slanke lissen reiken
naar de warme gloed
van de slaperige zon.

Drukke watervogels
scheren nog snel
over het lome ven.

Even nog...
en dan valt de avond.

De horizon kleurt
magisch rood...
De zon zoent het water.
Ik kan weer dieper
ademen.

De zomer laat ons los,
de herfst komt nader...
En tijdloos wisselen
de seizoenen...

Het is goed, Heer!
U zorgt voor ons.
Blijf bij ons!