U die zich naar de aarde richt,
Voor U schrijf ik dit lofgedicht:
geweven woord
daar is het blije van de dag,
het lichte groene juicht, de lach
brengt leven voort.
 
Uw warmte kondigt zich al aan,
al voordat wij er stil bij staan
met zonneschijn
daar is het blije van de dag,
de bloei, de zomerblauwe lach
van vrolijk zijn.
 
Uw wolken glijden ons voorbij,
oktober glans voor jou en mij
ontluikt in kleur
daar is het blije van de dag.
de regen zegent onze lach
van frisse geur.
 
Het tintelt feestelijk bereid,
verlegen door de zuiverheid
van witte pracht
daar is het blije van de dag,
de krokus warmt een kinderlach
en  bloemt de nacht.