(M)achteloos, uit gewoonte?

De macht der gewoonte is ons te sterk,
gewoontes belemmeren ons in ons werk,
ingesleten patronen eveneens in Gods kerk.

Een aantal gewoontes is zeer te prijzen,
zoals op tijd zijn, door tijdig afreizen
naar je bestemming; iedere dag
is een door God gegeven doel
waaraan beantwoorden mag.

Er is geen man overboord
als goed reageren niet wil gaan.
Bied dan je oprechte excuses aan,
vertrouw voor hulp op Zijn beloftewoord.

Maak geen gewoonte van het achteloos
tekort, ontbreken aan medemenselijkheid,
aan het met allerlei gauw niet zo nauw nemen,
van gewoontegetrouw zeggen: “Ik heb geen tijd”.

Wie denk je dat Jezus het liefst ziet:
de barmhartige Samaritaan of de
priester of leviet die in haast
een medemens niet naast
hunzelf zagen in de pijn
waarin ze ooit nog zelf
zouden kunnen zijn?

Zomer 2022 Mat. 5:21-26; 7:12 | Luc. 10:25-37
{jcomments on}