Nee ik kan je niet ontmoeten

Nee, ik kan je niet ontmoeten,
nog geen hand en ook geen zoen
geen gesprek, niet samen lachen
nee dat is nu niet te doen
en al zou ik willen komen
-even zwaaien in de straat-
het begint nu door te dringen
dat "normaal" niet meer bestaat.

Nee, ik kan niet zomaar komen
dat gesprek van mens tot mens
alles moeten we nu plannen
't laatst bezoekje was intens
samen hebben we gebeden
-zullen we elkaar nog zien-
want je bent op hoge leeftijd
voor jouw leeftijd best nog kien.

Nee ik kan je nog niet groeten
maar ik breng je in gebed
ja, ik gun ook jou Gods zegen
weet er wordt op jou gelet
ook al kan ik niet naar binnen
in gedachten ben ik daar
in mijn hoofd weerklinken woorden.
trouwe Vader zorg voor haar.

Maar ik moet nog even biechten
en dat gaat over die zoen
ook in de "normale" tijden
zou ik dat niet zomaar doen!

* Dit gedicht heeft betrekking op mijn bezoekjes aan mijn tante van 99 jaar in een woonzorgcentrum.