Soms slaan er stormen over je leven.
Je levenschip zwalkt stuurloos rond.
De golven dreigen je te verpletteren,
want je pijn is één grote, rauwe wond.
 
Je weet niet meer waar je ‘t moet zoeken.
Wanhopig hef jij je handen omhoog.
Je roept als Petrus: ‘Help, ik verdrink Heer.
Waar bent U en waar is Uw alziend oog?’
 
Denk je dat de Heer, jou is vergeten
en dat je reddeloos verloren gaat?
Want Jouw leven is voor Hem niet zinvol,
omdat Hij jou maar dobberen laat?
 
Nee, zoals toen, is Hij aanwezig.
Hij verliest jou echt niet uit het oog.
Heus, Hij laat je schip niet zinken.
Ook jou trekt Hij uit de golven omhoog.
 
Je bent veilig, blijf vertrouwen,
Hij is je Leidsman, die je loodsen zal.
Grijp Zijn hand en laat je leiden,
naar rustig water en de vaste wal.