De dagen vliegen voorbij.
Onze bezigheden rijgen zich aaneen.
Jagend en jachtend gaan we vaak voort
en als we niet oppassen
gaan we over onze grenzen heen.
Langzaam neemt de stress toe;
we worden prikkelbaar en geïrriteerd.
Een vriendelijk woord is ver te zoeken
en menig mens
wordt zo door ons bezeerd.
Hoe laat moet het worden?
Hoe diep moeten we zinken?
Hoe ver laten we het komen,
voordat we doorhebben
dat we dreigen te verdrinken?
Wachten we tot we niet meer verder kunnen
of tot we stil worden gezet?
Was Jezus het zelf niet
die op geregelde tijden
de rust en stilte zocht voor gebed?
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.