Hoofdpijn tot aan mijn tenen
schouders stijf van de zenuwen.
Ik ga gebukt onder de zware last
van zorgen die ik elke dag mee draag.
Vermoeid kijk ik glazig vooruit
zonder iets waar te nemen.
Ik loop een kerk binnen
en bid zonder te bidden.
Een hand rust op mijn schouder
verschrikt sla ik naar achteren
en kijk in het lachende gezicht
van een man die mij een bijbel geeft.
Na een paar uur loop ik herboren
de kerk uit met de bijbel in de hand.
Het voelt aan als een wedergeboorte,
en de man heb ik niet meer gezien.
Ik geniet nu opnieuw van de wereld,
net of ik alles voor het eerst zie.
Elke dag dank ik God en de man
die mij opnieuw de weg wees in mijn leven.