Het is nacht. Je kunt nooit slapen
de wekker tikt meedogenloos hard
zorgen, lasten die je moet dragen
ondermijnen je moed en levenskracht

hoe moet je de dag beginnen
het werk stapelt zich maar op
onrustig stormt je hart van binnen
je keel is droog, op barsten staat je kop

alles komt op meer presteren dan
men vraagt niet hoe ver je kunnen is
of je gezondheid het nog aan kan -
men ziet niet je innerlijke vermoeienis

het weekend brengt ook geen heil
dan krijg je plots 'n onverwacht bezoek
- vlug stoffen en rondgaan met de dweil
in plaats van 't ontspannen met 'n boek

ongestoord bidden lukt ook al niet
je gedachten dwalen steeds verder af
Hij is d' eerste die de signalen bij je ziet
en de moed om niet totaal weg te zinken gaf

wat aan je knaagt, leg het in Zijn handen
vroeg of laat brengt Hij de rust toch weer
zul je in Zijn vrede en liefde stranden
en een goede les heb je eruit geleerd