Een Bron

Als een bron diep in mijn hart
zuiver en klaar, vol sprankelende druppels,
zó rijst de roep op naar mijn God:
"Vader, oh Vader
mijn ziel verlangt naar U!"

Heel mijn wezen is één schreeuw
naar de Prins van Liefde!
Mijn oude arme natuur verzet zich
tegen de Eeuwige voorststuwende Liefde
van de Almachtige!

Mijn ziel is als een open bloem
klaar om Zijn Liefde in te drinken
om eindelijk tot rust te komen,
om verzadigd te zijn van Hem
en alleen nog maar te rusten
aan Zijn groot Vaderhart!

"Vader, begrijpt U dat,
oh kenner van de ziel?"

Een Bron die nimmer ophoudt te vloeien
totdat wij eenmaal Thuiskomen
en daar zal het verlangende hart
vervuld worden voor Eeuwig
met lofzang en glorie!

Dit valt onder: Proclamatie.