Het kindje dat je wordt gegeven
Om er met liefde voor te zorgen
Is 't grootst geschenk van heel je leven
Niet wetend wat het houdt verborgen

Een baby, nog zo vol beloften
Zo'n onbeschreven, melkwit blad
Je wist, dat je geweldig bofte
Dat God dit kind gezonden had

Je had haar lief, lief als niets anders
En toch, toch deed ze je verdriet
Met haar zo trieste levenswandel
En eerlijk, helpen kon ze 't niet

Liet jou en ieder die haar wilde bijstaan
Achter, in ontreddering
Met lege handen, 't kon niet goedgaan
Zo dwingend, dat je het nooit wint

Je moest de banden los gaan snijden
Met 't kind, van wie je zoveel houdt
Haar met veel pijn in 't hart gaan mijden
Slechts verlies, waarom je rouwt

Los, waarheen zal haar weg haar leiden
Het is genoeg, je kunt niet meer
Jullie wegen moesten scheiden
Haar lot in handen van de Heer
Marian van der Veen-Niemeijer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment