Verdwaald in het rijk der nevelen.
Overgeleverd aan het onzichtbare.
Die het vluchten haast onmogelijk maakt.
Is daar altijd een Lichtpuntje aan de horizon.

Verdwaald in de maatschappij.
Op zoek naar eerlijkheid en oprechtheid.
Raakt men soms in netten verward,
Die geen mazen hebben om te ontsnappen.

Verdwaald in het rijk der mensen.
Overgeleverd aan haat en jaloezie.
Die het leven haast ondraaglijk maakt.
Is daar altijd weer een helpende Hand.

Verdwaald in het rijk der liefde
Waar het licht geen verlichting.
meer geeft en de warmte soms,
Te koud is en het hart te hard is.

Verdwaald in het geloof.
Waar het hart en de ziel,
Niet meer kunnen juichen.
Men zijn naaste niet,
meer weet te vinden.
Is er altijd Eén,
Om u de weg te,
Wijzen in het leven.

Dan voelt u,
Dat u bent gevonden.
Want voor God was,
U niet verdwaald.
Hooguit de weg kwijt.
Klaas van Eijbergen