Nu de wolken aan de hemel
donker zijn… gelijk de nacht
heel jouw ziel de Here aanroept
naarstig op verlossing wacht
op verlichting van jouw lasten
want het voelt nu niet meer goed
maar je moet wel verder lopen
in extreme hoge vloed.
Water stijgt en in de golven
worden tranen meegevoerd
blijven vragen onbeantwoord
heeft verdriet jouw ziel gevloerd
maar toch... hoger dan die wolken
reiken armen naar jou uit
ook als wolken samenpakken
troost Hij jou wanneer jij huilt.
Veilig in Zijn Vaderarmen
spreekt Hij jou vertroostend toe:
Jij mag altijd, altijd komen
huilend, vragend, boos en moe
nu het tij niet lijkt te keren
bied Ik sterke armen aan
wil jou helpen in de stormvloed
samen met jou verdergaan!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.