ik roep
met heel mijn wezen
naar U
mijn Schepper

ik besef
mijn onmacht
weet ook van uw almacht
en uw trouw

ik schreeuw het uit
de grond
onder de voeten
van mijn aards bestaan
wordt langzaam weggeslagen

de woorden
die ik roep
lijken te verzinken
in een zee
van vragen

met angst en beven
richt ik
mijn hart en handen
naar U
ontzagwekkend God

alleen bij U
weet ik mij veilig
in deze duisternis
die dreigend
en meedogenloos
zijn klauwen
naar mij uitstrekt
ik weet
van kracht
die in mij werkt
die uitgaat boven
bidden of beseffen
die verder reikt dan
wat mijn lijf
moet ondergaan

ik ben geliefd
door U
meer dan ik weet
van binnen voel