het is immers herfst
mooier kan roest
het ijzer niet tooien
dan in kalende bomen

de koeien, deerlijk moe
kijken zij hoe alles nat
en zompig wegzakt
in uitgebloeid

de aarde heeft gegeven
zij rust als dood
een gevoel van onherroepelijk

toch roept het lente op
en het verlangen naar zomer dat
onvermijdelijk langs winter moet

zo ook jij mijn lief
gestorven maar niet...dood