ik wil niet weer in moeheid neder zakken
ik wil niet weer in angst en pijn vervlakken
maar 'k voel dat ik zo langzaam aan verga.
Mijn zwaar, bang hart is niet te tillen meer
ik wil niet dat mijn krachten mij verlaten
ik wil niet dat de stemmen steeds maar praten
dat ik teveel gefaald heb deze keer.
Maar God, mijn Vader, Hij zal van mij houden
zelfs als mijn moede geest zich steeds meer sluit
en langzaam zo de liefde zou verkouden.
Mijn Jezus trekt mij weer de tunnel uit
ik noem mijn angsten die mij zo benauwden
en ik laat mezelf weer vinden als Zijn bruid.