in de verte zag ik de bloemen staan
en vroeg me af door wie ze waren gebracht,
wie had er nog meer aan je verjaardag gedacht
 
dichterbij gekomen zag ik een gele pracht
die wild en welig bloeiden rond je graf
ontroerd keek ik dit leven rond de dood aan,
’t was alsof God glimlachte en me een knipoog gaf