Wees welgemoed
jij wankele ziel
zelfs waar je in de afgrond
van de zwarte wanhoop viel
riep de diepte
van Zijn ziel:
Mijn heil heb
jij tegoed
na het zure
geef Ik zoet.
Hef op je hoofd
jij vol gewicht
zelfs waar je voor de zwaarte
van de aarde was gezwicht
zochten Zijn
ogen het licht:
nimmer wordt
van die gelooft
Mijn genade
toch geroofd?
Heb ware achting
jij Zijn geliefde
Zelfs waar je wil werd afgeleid
en je iemand kwalijk griefde
volhardde Hij
de Verliefde:
Mijn wil houdt
opwachting
brengt je tot
verzachting.
Wees wel bewaard
wankele ziel
vol gewicht
Zijn geliefde
opgeheven
vederlicht.