Ik hoor:
Het galmen van jouw vragen
jouw wanhoopskreet klinkt luid
het besef begint te dagen
is die zorg nog wel te dragen
hoe kom je hier weer uit?
De tranen op jouw wangen
jouw last gigantisch groot
al klinken vogelzangen
gemis houdt jou gevangen
wie helpt jou in je nood?
Ik kan jouw woorden horen
en wil er voor jou zijn
en meer dan ooit tevoren
blijft pijn mijn hart doorboren
ik voel me nietig, klein.
Ik kan jou niet bereiken
toch wil ik dat wel graag
want jij mag niet bezwijken
ik bid, laat nachten wijken
het liefst, o God, vandaag.
Ik wil vertroosting geven
geen woord van mij voldoet
en met mijn hoofd geheven
-voor jouw gebroken leven-
bid ik: Mijn God behoed!
