'Zegen mij', is vaak mijn bede
en 'bewaar mij in de nacht;
geef Uw langverwachte vrede;
hoed geliefden door Uw macht.

Heel mij en gun mij veel voorspoed;
maak mijn lijden minder zwaar.
Laat Uw stem steeds aan mij horen,
ik verlang zo sterk daarnaar.'

Steeds weer bid ik om Uw wijsheid,
woedend schreeuw ik vaak in pijn; 
aan Uw liefde en goedheid twijfelend
of er wel beloften zijn.  

Soms lijkt duisternis te winnen;
vrienden slaan de plank dan mis.
Onheil zegt mijn hart opnieuw dat
deze aardbol ‘thuis’ niet is.

Mijn teleurgesteld verwachten
vraagt verlichting van verdriet;
in de wereld niet te vinden,
rust vind ik daar zeker niet.

U hoort mijn wanhopig smeken,
door de leegte overmand;
maar Uw liefde is veel sterker:
U geeft mij juist minder, want

wat als leed en al mijn tranen,
eenzaam woelend in de nacht;
een beproeving zijn, wat later
juist die heling met zich bracht?

God verhult zo Zijn genade;
vrede komt dan juist door smart;
doordat ik heb leren schuilen,
heel dicht bij Zijn Vaderhart.

Een bewerking van songtekst ‘Blessings’ van Steve Green