Zo op de mesthoop van geduld
en eindeloos geslagen
mag ik nu eindelijk klagen,

Zo op de afval van 't bestaan,
met niets meer in de handen
stel ik mijn vele vragen:

Ís dit Heer wat U wilt,
een mens in ademnood
met potscherf in de handen?

Is dit Heer wat u wilt, 
een mens geknield
in vuile aarde, vol van schande?

O richt me op
en geef het leven
een roos die op de afval bloeit.

O richt mij op
en geef gezicht
op leven waarin twijfel groeit.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment