Zomergenot door en met God

Liever dan polonaise lopen en hossen
is me fietsen, wandelen door bossen,
door velden en weilanden struinen,
zwemmen in zee, ploegen door duinen.

Ik weet nog hoe fijn picknicken was,
de vegetatie rondom de deken aaien.
Hoe heerlijk, het geurverschil van gras,
na regen, vóór en na het maaien,

Wat zou ik zitten op de grond,
omdat ik dat zo geweldig vond,
nog eens graag ervaren,
maar steeds meer tellen mijn jaren.

Nu speur ik naar een bankje,
want met een beetje pech
moet ik rusten, onderweg.
Mijn hart zingt een bedankje:
mijn scharrelmobiel, trouwe vrind,
biedt de zitplaats die ik vind.

Door auto-, trein- of busruit
zie ik, op mijn gemak, de natuur:
ik hoef niet meer aan het stuur.
Thuis genieten, op mijn balkon,
onder parasol tegen te felle zon,
een briesje op mijn rimpelsnuit.

Voorbij, mijn kinderjaren, mijn jeugd:
deze levensfase geeft zoveel vreugd.
Dagelijks nog steeds nieuwe ervaringen,
veel meer plezier in kleine dingen.
Zonder haast ga ik door mijn hutkoffer,
met mooie en minder fijne herinneringen.

Verzoend met mijn verleden,
sta ik dankbaar in het heden,
bereid elk volgend pad te betreden,
want God is achter mij, voor, rondom,
waardoor ik met Hem door het leven
en uiteindelijk in Het Leven kom.{jcomments on}