Hij doet in liefde ons omarmen,
Hij troost ons met zijn liefd’rijk woord.
Zijn hart kent eindeloos erbarmen,
Hij schenkt ons ‘t licht dat voor ons gloort.
De duisternis doet Hij verdrijven,
de nacht wordt voor ons tot de dag.
En Hij doet onze namen schrijven,
staand in Zijn hand tot Zijn gedacht.
Hij schenkt aan ons Zijn liefdeteken,
bezegeld zijn wij in Zijn naam.
Zijn trouw aan ons zal nooit verbleken,
Hij bindt ons in zijn liefde saam.
Het is Zijn woord waarop wij bouwen,
Hij is de rots van ons bestaan.
Hij is de bron van ons vertrouwen,
Hij brengt ons heil en vrede aan.
Hij gaat ons voor op ‘s levens wegen,
wijst paden die begaanbaar zijn.
Zijn woord en licht zijn ons tot zegen,
zij zijn ons hart tot medicijn.
Wat wij in ‘t leven ook ervaren,
aan vreugd en moeiten tegenstand.
God blijft zijn liefde ons verklaren,
Hij voert ons verder aan Zijn hand.
Hij brengt ons thuis Hij leidt ons binnen,
de ballingschap gaat eens voorbij.
Dan zal het grote feest beginnen,
waaraan geen einde komt zo blij.
Zijn koninkrijk waarvan wij dromen,
gerechtigheid die tot ons komt.
Zijn vrederijk zal eenmaal komen,
dat alle onrecht eens verstomd.
Justus A. van Tricht
15 mei 2006